Ayna - Gelincik

Varoşların aşıkları gerçek olur çıkarsız
Bende seni öyle sevdim gözüm gibi yalansız
İş ararken kahvelerde inanan gözlerin vardı
Aş pişmeyen ocaklarda aç doyuran umut vardı
Yağmur çamur varoşlarda sımsıcak yürekler vardı
Yalın ayak çocuklar da tertemiz gelecek vardı

Söyle birbirimizi nasıl sevdik
Saçları sırma gelincik
Gözleri sürme gelincik
Suçumuz neydi bizim

Sevdik birbirimizi deli sevdik
Saçları sırma gelincik
Gözleri sürme gelincik
Suçumuz neydi bizim

Varoşların sevdaları gerçek olur çıkarsız
Bende seni öyle sevdim gözüm gibi yalansız
Gözlerinde bir ümitti yanıyordu güneş gibi
Yoksulluğun pençesinde arıyordu gözlerini
Yağmur çamur varoşlarda sımsıcak yürekler vardı
O dalgalı saçlarında gül kokan rüzgar vardı


Şimdi sarılıp o geçmişe ağlar
Ağlar açılmaz yüreğim
Gözleri sürme gelincik
Suçumuz neydi bizim

Sevdik birbirimizi deli sevdik
Gözleri sürme gelincik
Saçları sırma gelincik
Suçumuz neydi bizim

Sevdik birbirimizi deli sevdik
Saçları sırma gelincik
Gözleri sürme gelincik
Suçumuz neydi bizim

Şiir

Sen yüreğimin çayırlarında
Her mevsim umudu müjdeledin bana
Sen benim ellerinden tutabildiğim
Yanağını okşaya bildiğim
Sarılıp ağlayabildiğim
Sevgilim, dostum, sırdaşım, biricik sevdam
Ayrılık unutanlara mahsus
Ben seni unutamadımki
Ben senden ayrılamadımki
Yıllar neleri götürdü özümden
Neleri unuttu yüreğim
Selemi kapıldan yoksa İstanbul yamacında
Söyle suçumuz neydi bizim.