Barış Manço - Gül Bebeğim

sen cennete uçtun ama
kokun sinmiş yatağıma odama
derin derin soluyorum seni
içime hapsediyorum seni
alışamadım bir türlü yokluğuna gül bebeğim
sensiz yaşamak ne kadar zor
ayrılık acısını gel bana sor
nasıl kıydın kendine gül bebeğim

geceler çok soğuk geceler sessiz
nasıl yaşarım şimdi ben sensiz
hani bana verdiğin o sözler
hani o gülen masum gözler
alışamadım bir türlü yokluğuna gül bebeğim
sensiz yaşamak ne kadar zor
ayrılık acısını gel bana sor
nasıl kıydın kendine gül bebeğim

göz yaşım karıştı yağmura
damla damla süzülüyor toprağa
bizi ancak ölüm ayırır diyordun bana
söyle nasıl kıydın kendine gül bebeğim
seni benden ölüm bile ayıramadı işte
nasıl kıydın kendine söyle gül bebeğim

dar geliyor bana bu yerler
kırılsın seni taşıyan bu eller
hani bana verdiğin o sözler
hani o gülen masum gözler
alışamadım bir türlü yokluğuna gül bebeğim
sensiz yaşamak ne kadar zor
ayrılık acısını gel bana sor
nasıl kıydın kendine gül bebeğim

göz yaşım karıştı yağmura
damla damla süzülüyor toprağa
bizi ancak ölüm ayırır diyordun bana
söyle nasıl kıydın kendine gül bebeğim
seni benden ölüm bile ayıramadı işte
nasıl kıydın kendine söyle gül bebeğim

dar geliyor bana bu yerler
kırılsın seni taşıyan bu eller
hani bana verdiğin o sözler
hani o gülen masum gözler
alışamadım bir türlü yokluğuna gül bebeğim
sensiz yaşamak ne kadar zor
ayrılık acısını gel bana sor
nasıl kıydın kendine gül bebeğim

dar geliyor bana bu yerler
yaşanmaz oldu kara geceler
kırılsın seni taşıyan bu eller gül bebeğim
sensiz yaşamak ne kadar zor
ayrılık acısını gel bana sor
nasıl kıydın kendine gül bebeğim