Efkan Şeşen - Ey Civan

Sürdüm atı at yaralı ben yaralı yol aldım
Her yanımız bağlansa da duramam ki ey civan
Kurşun değil beni vuran kuruyan yürekler
Pınarına kurban olam bir tas su veren eller
Dağlar alır sesimizi yanı başımız duymaz
Çıkıp gelen bir yiğidin gülen yüzü kıyılmaz
İşte o an sevdadır beni ben yapan
Kadifedir bizde ölüm düşümü solduramam
Gözyaşımda kan sesleri geçerim duvarlardan
Çağa düşen şu karanlık aralansın ey civan
Kurşun değil beni vuran kuruyan yürekler
Pınarına kurban olam bir tas su veren eller