Mat - İstanbul

düşlerin paramparça burda
rüyalar şehrinde
başın önde yürüyorsun ama
bir parça altın yok yerde
kim bilir nereden geldin
ne fark eder dönmeyeceksin
yemin etmişsin bir kere
ömür boyu sürüneceksin

istanbul kazan sen kepçe
bulamazsın aradığını
suç sende değil sadece
istanbul ağlatır tüm yalnızları

burası çok kalabalık bir şehir
yalnızlık daha çok koyar
insanları seyretmek
ruhunu siyaha boyar
kim bilir bir adın var mı
ne fark eder kimse çağırmaz
kalbini söküp fırlatsan
hiç kimse dönüp bakmaz

istanbul kazan sen kepçe
bulamazsın aradığını
suç sende değil sadece
istanbul ağlatır tüm yalnızları

istanbul uzak göklere
yıldızlar görünmüyor
dertlerin paylaşılmaz ki
hiç biri bölünmüyor
kim bilir neden gelmiştin
ne fark eder şimdi burdasın
anladım seni kardeşim
sen yolun başındasın

istanbul kazan sen kepçe
bulamazsın aradığını
suç sende değil sadece
istanbul ağlatır tüm yalnızları