1.KISIM
Hüznümün en yükseğinden şöyle baksan manzarama gözlerini alamazdın.
Gözlerini alırdılar.
Mazi bazen mavi,bazen haki,bazen zifir ve mazidekiler bazen şeker bazen zehir.
Karanlığa yanaşır aydınlık limana yanaştığı gibi geminin.
Güzellik arayışında çirkin.
İçinde çok kişi var terketmediğin.
Yapamasan da olsaydı en azından sarfetmişliğin.
Kaç kendinden,yarış mesafelerle.
Ya da korkma seni kurtar savaş süvarilerle.
Bak ben kopardım güneşten parçalar ellerimle,fırlattım onun kardan adamlarına var gücümle.
Eksik kalan şiirlerini topluyorum bugünlerde ömrümün ve
çıplak ayaklarımın izleri asfaltta.
İki kişilikken teke düştüm hayatta ama duble söyledim rakımı masama inatla.
toztaneleri etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
toztaneleri etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
