Söyle, beni böyle, bırakıp gitmek
Köhne bir evde başucumda resmin
Saat geliyor dörde
Dönme geri dönme
Ben aşka ettim tövbe
Kalbimi söktün yerinden
Sonra dedin ölme
Hayalin oluyor gölge
Acıyı hissetmiyor gövdem
Bastığım yer cam kırıkları
Almam önlem
Bayağı bir yanar sönmez
Bu yangınımı görme sen
Başka yerde mutluyken
Mesele değil dönmen
Nasıl bir yarasın kabuk tutsun ve kanasın
Bu ara gel gitteyim yaşamla ölüm arası
Yaramı sarasın o bakışların bana sır
Aydınlanır belki bir gün bu bahtımın karası
